2 september 2021
Door het nijpende tekort aan sociale huurwoningen worden gemeenten steeds strenger bij het verstrekken van urgentie.
Als je met spoed een woning nodig hebt -bijvoorbeeld als je na een scheiding samen met je minderjarige kinderen dakloos raakt- is het heel lastig of vaak zelfs onmogelijk om een urgentieverklaring te krijgen waarmee je voorrang krijgt op andere woningzoekenden.
Onderzoek RTL Nieuws
RTL nieuws maakte een rondgang langs sociaal advocaten, scheidingsbemiddelaars en onderzoeksorganisaties. In dit artikel(externe link) vertellen deskundigen dat het steeds lastiger is geworden om urgentie te krijgen. Dat het actief wordt ontmoedigd om urgentie aan te vragen. Dat gemeenten extra eisen stellen die in strijd zijn met de Huisvestingswet. En ook dat aanvragen lang niet altijd in behandeling worden genomen, zodat urgent woningzoekenden ook niet de kans krijgen om bezwaar te maken tegen een afwijzing.
Beleid overheid: steeds minder sociale huur
Het aantal sociale huurwoningen neemt al jaren af. In 2011 waren er nog 2,4 miljoen van, inmiddels zijn dat er iets meer dan 2,2 miljoen. Het aantal mensen dat een sociale huurwoning nodig heeft, is ondertussen flink gestegen. Sinds 2014 met meer dan 100.000. Omdat de vraag naar sociale huurwoningen véél groter is dan het aanbod wordt het aan alle kanten moeilijker om de schaars geworden koek nog eerlijk te verdelen.
Schaarste heeft pijnlijke gevolgen
Het pijnlijke gevolg is dat mensen die dringend een woning nodig hebben nergens terecht kunnen. En dat groepen woningzoekenden zich tegen elkaar uitgespeeld voelen. Mensen die soms al vijftien jaar op een wachtlijst staan merken dat urgent woningzoekende voorgaan. En spoedzoekers zien dat andere urgent woningzoekenden eerder aan de beurt zijn.
Situatie urgent, maar geen urgentieverklaring
Bij het Meldpunt Huuralarm van de Woonbond meldden zich honderden mensen die de eigen situatie als zeer urgent ervaren en bij de gemeente tegen een muur opliepen. Urgentieverklaringen werden om uiteenlopende redenen geweigerd. Bijvoorbeeld:
- Te jong. Melder woont met 8 personen op 60m2. Inclusief dochter van 22 die 2 kleine kinderen heeft. Urgentie voor dochter wordt geweigerd vanwege haar leeftijd.
- Te vaak. Melder is in grote psychische nood omdat de dader van het huiselijk geweld dat ze heeft meegemaakt in dezelfde flat is komen wonen. Urgentie wordt geweigerd omdat ze 5 jaar geleden ook al eens urgentie kreeg.
- Te laat. Melder gaat door ziekte in rolstoel belanden. Urgentie wordt geweigerd omdat gemeente meent dat melder jaren geleden ook al wist dat situatie zou verslechteren en op dat moment zelf op zoek had moeten gaan naar andere woning.
Wél urgentieverklaring, maar geen woning
In een urgentieverklaring kun je niet wonen. Bij de Woonbond melden zich ook mensen die ondanks de strenge regels een urgentieverklaring kregen, maar vervolgens toch geen woonruimte kunnen vinden. Bijvoorbeeld omdat zij vanwege hun lage inkomen uitsluitend kunnen reageren op huurwoningen met een huurprijs onder de aftoppingsgrens. Zij merken -net als andere woningzoekenden- dat sociale huurwoningen niet alleen schaarser, maar ook nog veel duurder zijn geworden.
Zeer urgent: meer betaalbare sociale huur
Volgens de Woonbond is het van groot maatschappelijk belang dat de afbraak van de sociale huisvesting wordt gestopt. Door jarenlang falend overheidsbeleid is er schaarste gecreëerd die niet alleen funest is voor woningzoekenden, ook voor de samenleving als geheel. Daarom doet de Woonbond mee aan de landelijke demonstraties tegen de woningnood op 12 september en 17 oktober. We denken dat het naast een aanhoudende politieke lobby hard nodig is dat huurders en woningzoekenden ook op straat van zich laten horen.
Bron: woonbond.nl